Everest zdobyty!!!

Rano zaraz po śniadaniu wyruszyliśmy w stronę Everestu. Cała droga miała nam zająć około 4 godz.My spędziliśmy w autobusie ponad 7. Już wszyscy jesteśmy zmęczeni i zaczynamy być źli, że większość czasu spędzamy w autobusie.Nie mamy nawet możliwości wszyscy razem wybrać się gdzieś na piwo. Nasze grupowe życie towarzyskie toczy się w autobusie.
W przerwie na obiad zahaczyliśmy też o lokalny sklepik, gdzie nabyłam wełniana czapkę, bo już nawet w uszy zimno;) Po obiedzie ruszyliśmy w stronę bazy pod Everestem. Strasznie wolno nam to szło, a właściwie naszemu kierowcy, ale w końcu ok.16-tej dotarliśmy na miejsce. Ledwie rozgościliśmy się w naszym namiocie, gdzie praktycznie pieściły się tylko łóżka, mały piecyk i ława, a tu już pora była na kolejną przejażdżkę minibusem do starej bazy pod Everestem na wysokości 5200 m npm. Niestety choroba wysokościowa dopadła mnie z całą swoją mocą i już prawie wysiadałam z busa, bo było mi strasznie niedobrze. No ale dojechać już tak daleko i nie zobaczyć z bliska Everestu, grzech nie do wybaczenia. Zacisnęłam zęby i jakoś przeżyłam kolejne 15 min w trzęsącym się busiku. W wielkich męczarniach Everest zdobyty:) Warto było pocierpieć:) Podziwiam coraz bardziej himalaistów, którzy na pewno przeżywają duże gorsze katusze na wyższych wysokościach. Po powrocie do naszego "namiotowego" hotelu zjedliśmy kolację i wszyscy ułożyliśmy się do spania w swoich najcieplejszych rzeczach. W nocy spadł śnieg i zrobiło się bardzo zimno. Okazało się też że praktycznie wszyscy cierpimy na ból głowy, tabletki przeciwbólowe poszły w ruch.

Zdjęcia (14)

Komentarze (0)